望洋兴叹(望洋興嘆)

Pagbigkas: wàng yáng xìng tàn Literal na kahulugan: Tumingin sa karagatan at malalim na bumuntong-hininga

Pinagmulan at Paggamit

Sinasalamin ng idyomang ito ang pakiramdam ng pagtitig (望) sa malawak na karagatan (洋) at pagbuntong-hininga (兴叹) nang malalim, na maaaring dulot ng matinding pagkamangha o ng pagtanggap sa kawalan ng magagawa. Nagmula ito sa Dinastiyang Qin, iniulat na mula sa reaksyon ni Jing Ke nang makita niya ang silanganing dagat bago ang kanyang tangkang pagpatay sa magiging Unang Emperador. Nagkamit ng katanyagan ang parirala sa panitikan noong Dinastiyang Tang, kung saan ginamit ito ng mga makata upang ilarawan ang pagharap sa napakalaking karingalan ng kalikasan. Ang metapora ng karagatan ay partikular na makabuluhan sa kosmolohiyang Tsino, na kumakatawan sa pagkakataon at sa di-malampasang kalawakan. Sa modernong paggamit, inilalarawan nito ang pakiramdam ng pagkalula sa mga hamon na tila lampas sa kakayahan ng isang tao, bagaman nagtataglay pa rin ito ng banayad na pagpapahalaga sa laki na nagdudulot ng ganoong damdamin.

Kailan Gagamitin

Sitwasyon: Nadama ng batang programista ang matinding pagkabigla sa sopistikadong framework ng teknolohiya.

Tuklasin ang bagong idyoma ng Tsino bawat araw sa aming iOS app.