戛然而止

Pagbigkas: jiá rán ér zhǐ Literal na kahulugan: Biglaang pagtigil

Pinagmulan at Paggamit

Ang onomatopoeic na idyomang ito ay pinagsasama ang matalim na tunog na 'jia' (戛) sa karakter para sa 'kaya' (然) at 'tigil' (止), lumilikha ng isang matingkad na larawan ng biglaang pagtigil, na nagmula sa kritisismo ng musika noong Dinastiyang Han. Una nitong inilarawan ang mga pagtatanghal kung saan biglang huminto ang mga instrumento, na sumisira sa daloy ng musika. Ang matigas na simula ng katinig ay tumugma sa nakakabiglang karanasan ng hindi inaasahang pagtatapos. Noong Dinastiyang Tang, pinalawak ng mga kritiko ng panitikan ang paggamit nito upang ilarawan ang mga akdang naratibo na may biglaang konklusyon. Ang simbolismo ng tunog ay lubhang mabisa sa estetika ng Tsina, kung saan ang mga katangian ng tunog ay madalas na nagpapatibay ng kahulugan. Sa modernong paggamit, inilalarawan nito ang anumang hindi inaasahang pagwawakas - mula sa mga naputol na usapan hanggang sa mga proyektong itinigil - binibigyang-diin ang parehong pagka-bigla at pagiging kumpleto ng pagtigil.

Kailan Gagamitin

Sitwasyon: Ang musika ay biglang huminto sa gitna ng pagtatanghal.

Tuklasin ang bagong idyoma ng Tsino bawat araw sa aming iOS app.