风声鹤唳(風聲鶴唳)

Pagbigkas: fēng shēng hè lì Literal na kahulugan: Ugong ng hangin at hiyaw ng tagak

Pinagmulan at Paggamit

Nagsimula pa noong Dinastiyang Jin (265-420 CE), ang idyomang ito ay lumitaw pagkatapos ng Labanan sa Ilog Fei. Ang natalong hukbo ay naging lubhang mapaghinala na napagkamalan nila ang bawat ugong ng hangin at hiyaw ng tagak bilang pagkilos ng kaaway. Ang imahe ay hango sa pagiging mapagbantay ng mga tagak, na kilala sa kulturang Tsino bilang mga ibong alerto na tumutugon sa pinakamaliit na gulo. Orihinal na naglalarawan ng labis na pagiging mapaghinala na nagmula sa tunay na banta, ito ay nagbago sa klasikong panitikan upang kumatawan sa matinding pagkabalisa at labis na pag-iingat. Sa modernong paggamit, madalas itong naglalarawan ng mga sitwasyon kung saan ang nakaraang trauma o matinding panggigipit ay humahantong sa labis na pagiging sensitibo - mula sa mga negosyante sa merkado na nakakakita ng pagbagsak sa bawat pagbabago hanggang sa mga organisasyon na nagiging labis na ayaw sa panganib pagkatapos ng mga kabiguan.

Kailan Gagamitin

Sitwasyon: Matapos ang paglabag sa seguridad, ang kumpanya ay naging labis na maingat sa bawat kaunting babala.

Tuklasin ang bagong idyoma ng Tsino bawat araw sa aming iOS app.