江郎才尽(江郎才盡)

Pagbigkas: jiāng láng cái jìn Literal na kahulugan: Naubos ang Talento ni Jiang Yan

Pinagmulan at Paggamit

Ang idyomang ito na tumutukoy sa pagkaubos ng pagkamalikhain ay nagmula sa kritisismo ng panitikan noong Timog Dinastiya, na bumabanggit sa pagkaubos (才尽) ng talento ng makatang si Jiang Yan (江郎). Ayon sa mga tala sa kasaysayan, si Jiang ay nakalikha ng mga napakahusay na akda noong una, ngunit ang kanyang mga sumunod na komposisyon ay nagpakita ng kapansin-pansing paghina ng kalidad. Ginamit ng mga mananalaysay ng panitikan ang kasong ito upang talakayin kung maaaring humina ang kakayahang malikhain sa paglipas ng panahon. Noong Dinastiyang Tang, habang lumalawak ang karunungang bumasa't sumulat, ito ay naging karaniwang reperensya sa mga talakayan tungkol sa haba ng buhay ng sining. Hindi tulad ng mga termino para sa pansamantalang pagtigil, ito ay partikular na naglalarawan ng permanenteng paghina ng mga kakayahang dating ipinamalas. Sa modernong paggamit, inilalarawan nito ang paghina ng malikhain o intelektwal na kakayahan, lalo na kapag inihahambing ang mas nauna at mas huling mga akda ng isang indibidwal, na nagpapahiwatig na kahit ang pambihirang talento ay maaaring maubos sa kalaunan.

Kailan Gagamitin

Sitwasyon: Ang dating henyong manunulat ay tila nawalan na ng kakayahang lumikha.

Tuklasin ang bagong idyoma ng Tsino bawat araw sa aming iOS app.