精卫填海(精衛填海)

Pagbigkas: jīng wèi tián hǎi Literal na kahulugan: Ibon na pinupuno ang dagat ng mumunting bato.

Pinagmulan at Paggamit

Ang makabagbag-damdaming idyoma na ito ay nagmula sa isang sinaunang mito tungkol sa anak ni Nüwa, na nalunod sa Dagat Silangan at naging isang ibong (Jingwei) determinadong punuin (tian) ang dagat (hai) ng mga mumunting bato. Unang lumitaw ang kuwento sa Classic of Mountains and Seas, na sumisimbolo ng matatag na pagpupursige laban sa matitinding pagsubok. Ang walang-tigil na pagsisikap ng ibon, sa pagdadala ng mga sanga at mumunting bato isa-isa, ay umalingawngaw sa panitikang Tsino bilang isang metapora para sa hindi matitinag na espiritu. Noong Dinastiyang Han, nagkaroon ng kahalagahang pampulitika ang kuwento, madalas binabanggit ng mga opisyal na nagsasagawa ng tila imposibleng reporma. Sa Dinastiyang Tang, madalas itong nireperensiya sa mga tula tungkol sa pagtitiyaga laban sa kapalaran. Sa modernong paggamit, ipinagdiriwang nito ang patuloy na pagsisikap sa harap ng tila imposibleng mga layunin, lalo na sa pagprotekta sa kalikasan at mga kilusan para sa hustisyang panlipunan, kung saan ang maliliit na indibidwal na aksyon ay nagdudulot ng malaking pagbabago.

Kailan Gagamitin

Sitwasyon: Ang maliit na koponan ay nagtiyaga sa paghamon sa mga dambuhala ng industriya.

Tuklasin ang bagong idyoma ng Tsino bawat araw sa aming iOS app.